“Istina o patnji“

U svojoj potrazi za mirom i samooslobođenjem, počeo sam se baviti istraživanjem istočnjackih kultura i religija. Istočnjačka misao je oprečna zapadnoj, ogleda se u direktnom doživljaju prirode stvarnosti, zasnovane na jedinstvu, univerzalnoj energiji prožetoj kroz naš duh i tijelo. Ta energija nas spaja, a um, koji proizvodi ego, nas razdvaja. Kroz svoje slikarstvo, ja je pokusavam materijalizovati i približiti modernom čovjeku. Pronaći duhovnu dimenziju u sebi, smatram jednim od osnovih zadataka za vrijeme našeg boravka u ovom životu, koja je uslijed kapitalizma, materijalizma, postala zanemarena.
Iz ove potrage je i nastao moj ciklus “Buđenje svijesti“, kojeg smatram do sada svojim najvažnijim, koji je osnova moje umjetnosti. Unutar ovog ciklusa u procesu nastanka je i ovaj, mini ciklus, “ČETIRI PLEMENITE ISTINE“, koje predstavaljaju suštinu budističkog učenja.

Četiri plemenite istine u Buudizmu su:
1. Istina o patnji
1. Istina o nastanku patnje
1. Istina o prestanku patnje
1. Istina o putu prestanka patnje

“Patnja (pali: dukkha, sanskrit: duḥkha) је osnovni pojam budističke filozofije i psihologije. Pored uobičajenog prevoda patnja, takođe znači muka, bol, neugoda.“

Lično, pojam Dukkha, preveo bih, kao nemogučnost čovjeka da bude zadovoljan svojim životom.

“Prvu plemenitu istinu, istinu o patnji, treba potpuno razumjeti: zadatak koji nam ona postavlja tiče se potpunog razumijevanja. Znak raspoznavanja plemenitih je da oni ne lutaju besciljno strujama života, već pokušavaju da život razumiju iznutra što je poštenije i potpunije moguće.
Za nas, također, neophodno je da razmišljamo o prirodi našeg života. Moramo pokušati da dokučimo značenje egzistencije ograničene s jedne strane rođenjem i s druge strane smrću, koja je između toga podložna najraznovrsnijim oblicima patnje detaljno analiziranim u Budinim govorima.